Με Δερμιτζάκη στην Ευρώπη όπως όλα δείχνουν

Στο τιμόνι του ΠΑΟΚ θα βρεθεί, όπως όλα δείχνουν, ο Παύλος Δερμιτζάκης. Η δύσκολη και γενναία αυτή απόφαση των διοικούντων, να προσλάβουν έναν προπονητή χωρίς σημαντικές παραστάσεις από αγώνες υψηλού επιπέδου, προήλθε από ενδελεχή και διεξοδική ανάλυση των οικονομικών, αγωνιστικών και εξωαγωνιστικών δεδομένων και με πλήρη γνώση της κατάστασης. Σήμερα στις 16:00 παραθέτει συνέντευξη τύπου στην Κομοτηνή, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα πει αντίο στην ομάδα του Πανθρακικού.

Ο 41χρονος προπονητής, αγωνίστηκε για 4 χρόνια στον ΠΑΟΚ, είναι φίλος του Θοδωρή Ζαγοράκη και ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ γνωρίζει τον τρόπο σκέψης και δουλειάς του.

Παράλληλα, θέλει έναν προπονητή, ο οποίος δεν θα θελήσει με το καλημέρα να δημιουργήσει τη δική του ομάδα και να αλλοιώσει την ήδη επιτυχημένη φιλοσοφία, αφού δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χρήμα για κάτι τέτοιο.

Ο ΠΑΟΚ στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο χρειαζόταν έναν συνεχιστή του Φερνάντο Σάντος. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το κάνει μόνο ένας νέος προπονητής με φιλοδοξίες.

Στου περίπου 5 μήνες δουλειάς του Δερμιτζάκη στον Πανθρακικό, η ομάδα της Κομοτηνής άφησε την εντύπωση πως, αν τον είχε από την αρχή, θα μπορούσε να σωθεί. Έπαιξε καλό ποδόσφαιρο σε αρκετά παιχνίδια και εμπιστεύτηκε και ανέδειξε νέα παιδιά.

Ο Παύλος Δερμιτζάκης έδειξε επίσης και δείγματα μεγάλης σοβαρότητας και επιπέδου, κάτι που είναι σημαντικό για την εικόνα προπονητή μεγάλης ομάδας. Άλλωστε, για να επιβληθεί σε παίκτες-προσωπικότητες, όπως ο Γκαρσία, ο Μουσλίμοβιτς, ο Κοντρέρας και τους υπόλοιπους, πρέπει να αντιπαρατάξει την προσωπικότητα του.

Σαφέστατα, βέβαια, άλλο το επίπεδο του Πανθρακικού που έπαιζε χωρίς άγχος και άλλο του ΠΑΟΚ με όλα τα βλέμματα στραμμένα επάνω του.

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης αναλαμβάνει ένα προσωπικό και μεγάλο ρίσκο. Είναι ένα όνομα που δεν εμπνέει εκ πρώτης όψεως τον δύσπιστο κόσμο, αλλά θα ήταν αλήθεια καλύτερο όνομα ο αντίστοιχος Ισπανός, Ιταλός ή Πορτογάλος Δερμιτζάκης;;

Και κακά τα ψέματα, με τα λεφτά που διέθετε η ΠΑΕ, δεν θα έπαιρνε κανέναν προπονητή που θα της εγγυόταν επιτυχίες. Πείτε έναν! Λίνεν; Μαλεζάνι; Μουνιόθ; Κανένας...Όλοι θα ήθελαν τους δικούς τους παίκτες, θα είχαν τα δικά τους "θέλω" και θα προκαλούσαν αναστάτωση στην ομάδα.

Ζεσουάλδο Φερέιρα; 1 εκατομμύριο. Βαλβέρδε; 1,5 εκατομμύριο. Όλοι πάνω από εκατομμύριο...

Εναλλακτική επιλογή θα ήταν ο Άγγελος Αναστασιάδης, αλλά προφανώς θεωρείται "καμμένος" και από τους διοικούντες.

Ο Δερμιτζάκης δεν έχει ούτε τις εμπειρίες, ούτε τις γνωριμίες στο Ευρωπαικό ποδόσφαιρο που έχει πχ ο Κόστα. Υπάρχουν όμως γι αυτή τη δουλειά οι Κονσεισάο, Βρύζας και Ζαγοράκης και αυτός θα είναι απερίσπαστος στο έργο του.

Αρκεί να πλαισιωθεί με το κατάλληλο τεχνικό τιμ και ιδιαίτερα με γυμναστή, που θα εγγυηθεί την καλή φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών.

Αν ο Φερνάντο Σάντος στηρίχθηκε μια φορά, ο Παύλος Δερμιτζάκης πρέπει να στηριχθεί δέκα. Δεν πρέπει να θεωρηθεί "αναλώσιμος" ή "υπηρεσιακός", ούτε "λύση ανάγκης". Είναι μια επιλογή της διοίκησης με συγκεκριμένο σκεπτικό και λογική και είναι σεβαστή.

Ο Δερμιτζάκης μπορεί να αποτύχει, μπορεί και να πετύχει, μόνο ο χρόνος θα δείξει και αυτός θα κρίνει και την διοίκηση για την επιλογή της. Σε κάθε περίπτωση, εμείς του ευχόμαστε καλή επιτυχία και καλή δύναμη στο έργο που αναλαμβάνει!